Po kojoj je poznat vulkan Tambora…

Godina 1815. bila je godina bez leta, uslijed klimatskih anomalija izazvanih erupcijom vulkana Tambore.

Na listi najvećih vulkana na svijetu, poznatih modernom svijetu nalaze se vulkan Vezuv, vulkan Sent Helens, Krakatoa. Manje poznat a najveći među njima je vulkan Tambora poznat i po svojoj erupciji iz 1815. godine koja je izmijenila klimu.

Kada je 5. aprila 1815. godine kruzer, koji se u tom trenutku nalazio u Makasarskom prolazu Indonezije, prijavio topovsku vatru na moru, vlasti su tragale za piratima.

Međutim, ta vatra je bila samo uvertita za najveću erupciju u istoriji koja se desila 10. aprila 1815. godine.

Vulkan Tambora izlučio je tada između 100 i 150 kubnih kilometara magme i započeo minijaturno ledeno doba.

Zvuk je odjeknuo Sumatrom (skoro pa 2000 km u krugu) a pepeo od erupcije pronađen je oko 1300 km sjeverozapadno.

Dva dana je vladao mrak, pokrivajući regiju veličine približno kao što je kontinentalni dio SAD-a.

Više od 12000 lokalnih stanovnika i njihovog komšiluka izgubilo je živote neposredno po erupciji.

Prema skorašnjim procjenama, više od 60000 ljudi je izgubilo živote kada se lava razlila po okolnim selima i domaćinstvima.

Prisustvo pepela u atmosferi izazvalo je drastičan pad temperature, što na dalje uzrokuje glad i povećava broj smrtnih slučajeva na više od 100000. Evropa je tada bila posebno pogođena a 1816. godina je poznata kao godina bez leta.

Grupa evropskih turista je 1816. godine pokušavala da uživa u sunčanom ljetnjem odmoru i Švajcarskim Alpima ali nije u tome uspjela.

Jedan od njih zapisao je „Jutro je došlo i otišlo i opet došlo, i nije donijelo dan”.

Ovo je vješto opisao Lord Bajron.

Njegovo društvo na putovanju bili su pjesnik Persi Biš Šeli i njegova vjerenica, Meri Volstonkraft.

U turobnim danima odmora, turiste su zabavljale priče o duhovima uz logorsku vatru.

Bajronovog Drakulu zasijenio je Bram Stoker ali priča Meri, kasnije poznatije kao Meri Šeli, iskazala je patnju tog doba u romanu koji izokreće prirodu čovječanstva u užasnu i trajnu priču svih vremena, kroz svoje romane o „Frankenštajnu” ili „Modernom Prometeju”.

Cdm