Za Amazonke su vezivani mnogi mitovi koji su ih uglavnom predstavljali kao surove, ozloglašene ratnice…

Vjerovalo se i da su još u drevno vrijeme nosile pantalone, tetovirale se, ubijale muškarce, sakatile se kako bi lakše koristile luk i strijelu, da su bile loše majke… Međutim, šta je od svega toga istina?

U grčkoj mitologiji, Amazonke su pripadnice drevnog naroda žena ratnica. Prema pojedinim teorijama, naziv potiče od iranskog ha-mazan sa značenjem „ratnici” ili od grčkog a-mazos što znači „bez dojke”.

Takođe, postoji pretpostavka da su Amazonke dobile ime od grčkog a-maso što znači „ne dira (muškarce)”, zatim od maza – kavkaske riječi za Mjesec koja ukazuje na obožavanje mjesečeve boginje, itd. Pored brojnih pretpostavki, ipak ne zna tačno šta označava ova riječ.

Prema grčkim mitovima, Amazonke su živjele u oblasti Pont blizu Crnog mora. Tamo su osnovale svoje kraljevstvo i živjele pod vlašću kraljice Hipolite. Vjerovalo se i da su osnovale brojne gradove, među kojima su Smirna i Efes. Pominju ih Eshil, Herodot, Homer i drugi antički pisci i naučnici. Eshil navodi da potiču iz oblasti Skita, Herodot ih naziva Androktonama – ubicama muškaraca, pominju se i u mitu o Argonautima gdje su živjele na ostrvu Lemnosu same, jer su pobile sve svoje muškarce. Pojedini biografi Aleksandra Velikog pominju amazonsku kraljicu Talestridu koja je rodila njegovo dijete. U Vergilijevoj „Eneidi”, ratnica-djevica Kamila asocira na mitske Amazonke.

Moderni istoričari odbacuju većinu mitova o Amazonkama. Mnogi smatraju da su one bile samo plod mašte drevnih Grka. Međutim, arheološka otkrića upućuju na to da su postojale žene koje odgovaraju raznim opisima Amazonki. S obzirom na to da su ih grčki mitovi smještali u prostrane stepe Evroazije, u sjeverno i istočno Sredozemlje, arheolozi su iskopavanjem ostatak skitskih naselja i grobnica otkrili da su i žene ovih ratnika učestvovale u ratnim pohodima, lovile su, jahale konje, služile se oružjem.

Pomoću DNK testova i drugih analiza, utvrđeno je da je od pronađenih skeleta – trećina žena sahranjena sa oružjem, uz nesumnjive dokaze o povredama u borbi. Takođe, naučnici danas smatraju da riječ „Amazonka” nije grijčkog porijekla već da potiče iz persijskog ili kavkaskih jezika. Utvrđeno je i da ona nema veze sa grudima, a u prilog tome ide i činjenica da nijedno antičko umjetničko djelo ne prikazuje ove junakinje bez jedne dojke.

Ideja o homoseksualnosti Amazonki javila se u savremeno doba. Međutim, s obzirom na to da se u antičkom periodu otvoreno govorilo o seksualnoj orijentaciji a Amazonke nisu pominjane u tom kontekstu – može se prije zaključiti da je riječ o čvrstom sestrinstvu koje je bilo predstavljeno i u klasičnoj umjetnosti i zapisima o ovim ratnicama.

Ne postoje dokazi o drevnim društvima u kojima su živjele isključivo žene. Istoričar Herodot pominje Amazonke kao Skićanke, tj. žene ratnika Skita. One su imale običaj da sakupljaju lišće, sjemenje i cvijeće, koje bi potom bacale u vatru, pa bi, opijene dimom, igrale, vikale i pjevale. Herodot bilježi u jednom dijelu da je riječ o kanabisu, a arheolozi su otkrili da su svi muškarci i žene bili sahranjeni sa opremom za pušenje trave, što svjedoči o korišćenju marihuane među ovim narodom.

CdM